Badania migawkowe
Każda nawet kilkuminutowa przerwa w pracy maszyny niesie za sobą ogromne straty finansowe, a w konsekwencji wzrost ceny finalnego produktu. Właśnie dlatego coraz więcej przedsiębiorstw inwestuje w technologie usprawniające zarządzanie procesem produkcji oraz umożliwiające
Jednym ze sposobów określania wydajności parku maszynowego są badania migawkowe opierające się na obserwacji aktualnego stanu maszyny w różnych momentach czasowych. W tej metodzie badawczej w przeciwieństwie do studiów zegarowych nie monitoruje się nieprzerwanie każdej chwili cyklu produkcyjnego, lecz dokonuje dużej ilości przypadkowych obserwacji wszystkich obiektów, czynności czy etapów produkcyjnych. Analizę można wykonać w różnych odstępach czasowych (dzień, tydzień, miesiąc, rok).
Narodziny metody
Po raz pierwszy badania migawkowe do analizy pracy zastosowano w 1927 roku w zakładach włókienniczych w Anglii. L H C Tippet chciał dowiedzieć się, jak często spada nitka w przędzarce i dlaczego ( za każdym razem, gdy nitka spadała przędzarka zatrzymywała się). Początkowo myślał o zastosowaniu badań zegarowych. Jednak metoda ta nie mogła obejmować więcej niż trzy lub cztery przędzarki, a w zakładzie było ich w sumie 1000. Tippet poszukiwał metody, która dałaby lepszy obraz całego procesu Nawe,t jeśli miałoby to oznaczać mniej dokładną informację. Zdał sobie sprawę, że forma obserwacji maszyny w rożnych momentach czasowych może dać informację o częstotliwości zrywania się nitek, a nawet przyczynach tego rodzaju zakłóceń. Zauważył również, że liczba obserwacji danego momentu pracy musi być proporcjonalna do czasu trwania danej czynności.
Po co badać?
Najważniejszym celem badań migawkowych jest określenie czasu efektywnej pracy maszyny. Badania te wykorzystuje się do poszukiwania zakłóceń powstających w czasie cyklu produkcyjnego, wyznaczenia wydajności oraz kosztów przestoju maszyny. Metoda ta stosowana jest również w sytuacjach wymiany parku maszynowego i służy do stwierdzania, czy dane urządzenie uzyskuje założone cele.
Etapy procesu
Badanie rozpoczyna się utworzeniem planu monitorowania wyniku produkcji podczas studiów migawkowych. Następnie określa się kategorie i przyporządkowuje do nich poszczególne czynności na linii produkcyjnej. Podczas rejestracji czynności obserwator kwalifikuje je jako „użyteczne” lub „nieużyteczne” i określa liczbę obserwacji. Potem dokonuje się wyboru grupy obiektów, które będą poddane analizie. Dla każdego rejestrowanego obiektu podaje się roczny czas pracy oraz koszt na godzinę. Uzyskane dane wprowadza się do systemu komputerowego i na podstawie obserwacji dwóch stanów urządzenia (pracuje, niepracuje) tworzy się fotografię rozkładu czasu pracy dnia roboczego. Na końcu badania dokonuje się analizy dokładności badań. Na ich precyzyjność ma wpływ wiele czynników. Jednym z nich jest częstotliwość wykonywanych obserwacji. Im więcej obserwacji jest wykonywanych, tym rezultat będzie lepszy. Odchylenia od prawdziwej wartości zmniejszają się wraz ze zwiększoną liczbą obserwacji. Przy pomocy obliczeń matematycznych wyznacza się granice błędu, między którymi leży prawdziwa wielkość, z danym prawdopodobieństwem, przy określonej liczbie obserwacji. – Dokładność metody jest bardzo duża, określenie value added time ma błąd względny w granicach 3 proc – podaje Jacek Krebs, właściciel Warimex.
Wyniki badań
Rezultat studiów przedstawiany jest w postaci raportu, który zawiera zestawienia, roczne koszty dla poszczególnych kategorii i czynności, komentarze oraz proponowane działania, które mogą zwiększyć efektywność linii produkcyjnej. Badany dział analizowany jest pod względem strat oraz ich przyczyn. Na tej podstawie opracowany zostaje szczegółowy plan naprawczy dla danego działu. Wdrażania proponowanych zmian monitoruje się poprzez ponowienie badania migawkowe.
Badania migawkowe nie powinny być jednak traktowane, jako metoda zastępcza do mierzenia czasu pracy. Powinno się je raczej stosować, jako uzupełnienie dla innych metod.
Jacek Krebs Właściciel Warimex – Badania migawkowe wskazują osoby, miejsca, maszyny, które są tzw. „wąskim gardłem” badanych procesów. Umożliwiają wyznaczenie wartości pracy wykonywanej przez pracowników, rzeczywistego czasu poświęcanego na „wartościową” pracę oraz, na co jest przeznaczona reszta czasu, i ile to kosztuje. Wynikiem badań jest również określenie realnej liczby osób niezbędnej dla prawidłowego funkcjonowania procesów. Dzięki tego rodzaju analizie możliwa jest ocena potencjału do ulepszenia badanego przedsiębiorstwa, czyli możliwości oszczędności/ zysku. Tego rodzaju analiza jest niezbędną podstawą do przeprowadzania jakichkolwiek działań naprawczych w przyszłości.
