Nowe standardy w Auto ID

We współczesnej gospodarce kody kreskowe są wykorzystywane niemal we wszystkich dziedzinach życia: w handlu, ośrodkach kultury, farmacji, służbie zdrowia, transporcie, logistyce, przemyśle, administracji państwowej, itd. Dają nam niemal nieograniczone możliwości. Do tej pory najbardziej popularnym na świecie był jednowymiarowy kod kreskowy, typu UPC i EAN-13, funkcjonujący w gospodarce od 1974 r. Wówczas to pierwszy, oznaczony kodem kreskowym, towar (guma do żucia Wrigley’s) został odczytany przez skaner w domu towarowym Marsh w Troy, w USA. Z czasem jednak rynek domagał się stworzenia kodu, który byłby znacznie mniejszy i jednocześnie mógł zawierać większą ilość informacji. Ewolucja rozpoczęła się od próby utworzenia kodu piętrowego (kompozytowego), aż w końcu uwieńczona została powstaniem kodu matrycowego (2D), mieszczącego od 200 do 3 tys. znaków, w polu o wymiarach ok. 2 x 2 cm. Pierwszym, który zdobył popularność był QR Code, następnie Data Matrix i Aztec.

Obecnie kod 2D to znak graficzny przypominający swoim wyglądem mozaikę. Można w nim zapisać dane w dwóch kierunkach: poziomym i pionowym. Dlatego też jest w stanie pomieścić wielokrotnie więcej danych aniżeli zwykły kod jednowymiarowy, np. w kodzie Aztec można „upchnąć” nawet 3832 znaki. Dla porównania, artykuł który czytasz do tego momentu składa się z ok. 1800 znaków. Cała jego zawartość mieści się w niewielkim, kwadratowym polu – kodzie 2D. Gdy go wydrukujemy, będziemy mogli odczytać jego zawartość przy użyciu czytnika kodów kreskowych typu imager (wizyjny), w dowolnej orientacji, nawet z ekranu laptopa lub telefonu komórkowego. Upraszczając ten proces, czytnik wykonuje zdjęcie kodu, a następnie przetwarza go na ciąg znaków i wysyła do komputera. Z oferowanych przez Koncept-L urządzeń Auto ID godny polecenia jest: Datalogic Powerscan PM8500 ze względu na wytrzymałość i niezawodność (idealny dla magazynów i przemysłu), Datalogic Magellan 1100i ze względu na niewielkie rozmiary i uniwersalność oraz Motorola DS9808 przez wzgląd na zaawansowany moduł skanujący.

Charakterystyka kodów 2D

Data Matrix to dwuwymiarowy kod kreskowy o dużej gęstości i zmiennej długości. Został opracowany przez firmę Robotic Vision Systems, Inc. Można w nim zakodować wszystkie znaki ASCII(0)-ASCII(255). Istnieje również możliwość zakodowania dużej ilości informacji na małym obszarze (do 3116 znaków).

Aztec – to alfanumeryczny dwuwymiarowy matrycowy kod kreskowy, opracowany w 1995 roku przez pracowników firmy Welch Allyn: Andrew Longacre’a oraz Roberta Husseya. Przy użyciu tego kodu możliwe jest kodowanie znaków z rozszerzonej tablic, jak również znaków spoza tej tablicy, np. znaków alfabet arabskiego, greckiego, hebrajskiego lub cyrylicy.. Kodowane są również dwa symbole nie kodujące danych: ECI (koduje standardowy sposób interpretacji danych) oraz FNC1 (pozwalający zachować zgodność z niektórymi aplikacjami).

QR – skrót pochodzi z ang. Quick Response. Opracowany w 1994 roku przez firmę Denso Wave. To kod modularny i stałowymiarowy. Pozwala na kodowanie znaków Kanji/Kana, dlatego jest bardzo rozpowszechniony w Japonii. Dodatkowo pozwala na zakodowanie znaków należących do alfabetu: arabskiego, greckiego, hebrajskiego lub cyrylicy, jak również innych symboli określonych przez użytkownika. Ma dwie odmiany: podstawową oraz rozszerzoną, która pozwala zakodować do 7089 znaków numerycznych, 4296 alfanumerycznych, 1817 znaków Kanji albo 2953 ośmiobitowych danych binarnych (bajtów).

Kody 2D w praktyce

Jednym z największych wdrożeń przeprowadzonych do tej pory w Polsce, opartych na kodach 2D są nowe dowody rejestracyjne pojazdów. Nadrukowany na nich kod Aztec zawiera podstawowe informacje o pojeździe oraz dane właściciela, które wykorzystywane są przez stacje diagnostyczne oraz przy zawieraniu polis ubezpieczeniowych.

Kolejnym przykładem zastosowania kodów 2D jest obieg dokumentów w jednostkach administracyjnych i nie tylko. Każdy dokument zawierający kod kreskowy można łatwo kontrolować przy pomocy dobrze sprzężonego systemu informatycznego i urządzeń Auto ID, tj. czytniki kodów kreskowych czy drukarki etykiet. Przy niedużych kosztach można sprawnie oznaczyć każdy dokument zewnętrzny i wewnętrzny oraz sprawdzić: kto, kiedy i na której drukarce go wydrukował.

Współczesna technologia umożliwia nam umieszczanie kodów 2D, m.in.: na paczkach, opakowaniach jak również wysyłanie biletów wstępu w postaci kodu kreskowego na telefon komórkowy.

Technologia OCR

OCR (Optical Character Recognition), to technologia umożliwiająca przetworzenie zeskanowanego tekstu do formy cyfrowej. Jeszcze parę lat temu sposób ten był chętnie wykorzystywany przez studentów. Skanowali oni całe rozdziały książek, które następnie przetwarzali na tekst i wklejali, jako część składową, np. pracy magisterskiej. Proceder ten został ukrócony w znacznym stopniu wraz z wprowadzeniem systemów wykrywających plagiaty, tj. Turnitin. Przykład ten bardzo znany nam wszystkim dobrze obrazuje potencjał technologii OCR. Można powiedzieć, że technologia OCR rozwija się w dwóch kierunkach. Z jednej strony opracowywane są coraz to lepsze metody rozpoznawania pisma (również ręcznego), z drugiej tworzone są specjalne czcionki ułatwiające odczyt, t.j.: OCR-A i OCR-B. Do rozpoznawania używa się programów, które działają w oparciu o obrazy przesyłane ze skanerów i kamer cyfrowych. Specjalnych czcionek używa się zwykle tam, gdzie istnieje potrzeba częstego, szybkiego i prostego odczytu informacji, np.: na dowodach tożsamości, paszportach, rejestracjach samochodowych czy drukach urzędowych.

Innowacją, która w zeszłym roku pokazała się na rynku są czytniki dokumentów – OCR 192 ID & Passport. Stanowią doskonałe rozwiązanie dla systemów kontroli oraz identyfikacji opartej na dowodach osobistych, prawach jazdy, paszportach i innych zadrukowanych kartach plastikowych. System rozpoznawania tekstu oparty na sieci neuronowej odczytuje zarówno treści OCR jak i nie-OCR (strefa VIZ) z dowolnego dokumentu. Dzięki temu można szybko uzyskać to, co jest zazwyczaj potrzebne w typowym procesie rejestracji lub do wypełniania formularza – imię, nazwisko, adres, pesel, datę urodzenia, numer dokumentu.

Co zatem zyskujemy korzystając z czytników OCR? Po pierwsze oszczędność czasu. Po drugie wykluczamy błędy popełnianie przez ludzi. Po trzecie, mamy gwarancje, że dane w bazie są kompletne. Najczęściej znajdują zastosowanie w szpitalach, sanatoriach, instytucjach finansowych oraz na stadionach. Jednym słowem wszędzie tam, gdzie wykorzystuje się dane osobowe.