Partnerstwo konkurentów

Współużytkowanie taboru

Współpraca w zakresie transportu nie jest zjawiskiem nowym. Firmy handlu detalicznego współdziałają często z dostawcami w zakresie korzystania z sieci transportowych lub z zasobów informacji. Transport objętościowo małych, ale ciężkich towarów łączy się z dużymi, lecz lekkimi produktami. Wdrożenie takiego rozwiązania zwiększyło efektywność gospodarowania zasobami podmiotów, zredukowało koszty transportu oraz zapewniło większą częstotliwość dostaw.

Firmom trudno znaleźć partnerów do takiego modelu optymalizacji wykorzystania pojazdów. W odpowiedzi na ten problem powstało kilka niezależnych ogólnoeuropejskich organizacji, które zajmują się nawiązywaniem współpracy pomiędzy przedsiębiorstwami. Takie organizacje jak ELUPEG czy Efficient Consumer Response Programme of the Institute of Grocery Delivery pokazują, w jaki sposób zredukować koszty transportu, magazynowania i dystrybucji. Organizacje inicjują również spotkania firm, które szukają partnerów do współpracy.

W najnowszym raporcie opublikowanym przez ProLogis przedstawiono przypadki współpracy w dziedzinie transportu przez równorzędne konkurujące ze sobą podmioty. Implementację takiego rozwiązania umożliwiła wspólna infrastruktura dystrybucji towarów dostarczanych nierzadko do tych samych miejsc. Nie jest to rozwiązanie przeznaczone tylko dla przedsiębiorstw, których punkty dostaw zlokalizowane są obok siebie. Taki model współpracy sprawdzi się również w firmach, których miejsca dostaw położone są wzdłuż tej samej trasy i po tej samej stronie autostrady.

Model współdziałania konkurentów jest bardzo trudny do zainicjowania ze względu na brak zaufania pomiędzy podmiotami. Pośrednikami takiego przedsięwzięcia coraz częściej stają się niezależni operatorzy logistyczni, którzy zarządzają wspólnymi przedsięwzięciami transportowymi firm, zapewniając im jednocześnie poufność rozliczeń z partnerami.

Brytyjska firma Culina Group opracowała model współpracy konkurentów z tej samej branży w zakresie transportu, magazynowania i dystrybucji, który cieszy się uznaniem producentów nabiału. Klienci dokonują załadunku towaru na ciężarówki Culina, który jest następnie przewożony do centrów dystrybucji. Produkty są tam przechowywane, a następnie załadowywane wraz z towarem innych producentów na ciężarówki, które dostarczają towar do regionalnych centrów dystrybucji supermarketów. Opłaty za transport i magazynowanie są naliczane według liczby palet z towarem. Takie rozwiązanie zapewniło firmom elastyczność zależną od popytu.

Puste przebiegi

Według szacunków Komisji Europejskiej roczny koszt związany z dopłatami do pustych przebiegów wynosi 33, 5 miliarda euro, przy równoczesnej emisji 20-30 ton CO2. W związku z tym Komisja Europejska podjęła wiele inicjatyw mających zredukować natężenie samochodów ciężarowych na autostradach. Jedną z nich jest wspieranie rozwoju transportu intermodalnego. Komisja zainteresowała się również modelem wspólnego korzystania z powierzchni magazynowych, w którym podmioty miałyby dostęp do dokumentów księgowych oraz strategii zarządzania produktami rywali. Model współpracy w zakresie transportu i wspólnego wykorzystania taboru jest jeszcze przez Komisję Europejską pomijany ze względu na możliwość powstania w ramach tego modelu praktyk sprzecznych z zasadami wolnej konkurencji.

Wspólne magazynowanie

Model partnerstwa mógłby obejmować również magazynowanie. Wystarczyłoby wprowadzić kilka zmian projektowych w parkach logistycznych. W przypadku gdy z regionalnego centrum dystrybucyjnego korzystałyby firmy konkurujące, bezpiecznym rozwiązaniem byłyby osobne magazyny, co pozwalałoby uniknąć podejrzeń o niedozwolone praktyki antykonkurencyjne.

Niezależni operatorzy logistyczni dostrzegli ogromny potencjał rozwojowy strategii równoczesnego korzystania z jednego magazynu przez kilka firm i przeznaczają czasami pojedyncze budynki na potrzeby paru przedsiębiorstw, które cechuje sezonowość sprzedaży produktów. Na przykład jednym użytkownikiem mógłby być producent mebli ogrodowych, który potrzebuje większą przestrzeń magazynową latem, a z kolei drugim użytkownikiem producent ozdób choinkowych, którego szczyt popytu na produkty przypada zimą.

Centrum dystrybucyjne strefą kompletacji

Model współpracy w zakresie transportu obejmuje w zasadzie grupowanie i kompletację produktów w dostawach wychodzących. Centrum dystrybucyjne staje się strefą kompletacji, co wymaga zastosowania nowych rozwiązań projektowych. Wewnętrzny układ magazynu musi umożliwiać obsługę towaru od różnych producentów. Zatem liczba doków rozładunkowych powinna być większa niż w centrach dedykowanych jednemu producentowi. Rozmieszczenie budynków na terenie parku ma zapewniać skuteczny załadunek i rozładunek pomiędzy poszczególnymi magazynami. Istotne są również systemy śledzenia towaru umożliwiające załadunek większej ilości dostaw i towaru. Ponadto przeładunek połączony z kompletacją usprawni obsługę dostaw przychodzących i wyc hodzącychPrzykładem pomyślnej implementacji modelu współpracy konkurentów w zakresie transportu są dwaj producenci opon: Bridgestone i Continetal. Obsługą tych firm zajął się niezależny podmiot zewnętrzny. Dystrybucja wysyłek towaru odbywa się w regionalnym centrum dystrybucyjnym zlokalizowanym w Orleanie we Francji. Towar przeznaczony do wysyłki dostarczany jest do wspólnej strefy, gdzie na oznakowanych stanowiskach dedykowanych poszczególnemu producentowi oczekuje na transport do odbiorcy. Doki załadunkowe po obu stronach strefy odpowiadają poszczególnym kierunkom wysyłki obsługiwanym przez regionalne centrum dystrybucyjne. Niezależny podmiot zarządza wysyłkami z biura zlokalizowanego na terenie wspólnej strefy. Bridgestone i Continetal współpracują tylko w zakresie dostaw wychodzących do lokalnych centrów dystrybucji. Towar do placówek detalicznych dostarczany jest przez własnych operatorów, co zapewnia firmom większą kontrolę nad jakością obsługi.Współpraca firm w dziedzinie transportu jest dobrym sposobem optymalizacji kosztów przewozu, jednak w przypadku konkurentów wdrożenie takiego rozwiązania napotyka na liczne utrudnienia. Brak zaufania, konieczność zapewnienia poufności i bezpieczeństwa informacji to czynniki wstrzymujące rozwój tego trendu w zakresie podnoszenia efektywności w łańcuchu dostaw.