Pociąg Viking
Projekt „Viking” jest wspólną inicjatywą Litwy, Białorusi, Ukrainy przewozów intermodalnych realizowanych w tych krajach na dystansie blisko 2 tysięcy km.W ramach projektu „Viking” realizowane są morsko-kolejowe przewozy intermodalne na trasie: port w Kłajpedzie...
W ramach projektu „Viking” realizowane są morsko-kolejowe przewozy intermodalne na trasie: port w Kłajpedzie (Litwa) – port w Odessie lub port w Ilytowsku (Ukraina).
Ładunki do terminali portowych dostarczane są drogą kolejową lub morską (z wykorzystaniem technologii RO-RO lub Lo-Lo). Oprócz terminali portowych wykorzystywane są intermodalne terminale kolejowe zlokalizowane w pobliżu portów (np. Peneriu, Kłajpeda, Draugyste).
Projektem „Viking” zainteresowane są i inne państwa. Ostatnio dołączyły do projektu: Mołdawia i Gruzja, trwają negocjacje z Azerbejdżanem, Bułgarią. W bieżącym roku w ramach projektu „Viking” towary mają być wożone także do Skandynawii. Jednak dotychczas do portu w Kłajpedzie ładunki z krajów skandynawskich i zachodnioeuropejskich docierają jedynie drogą morską. W porcie Kłajpeda ładunki trafiają na promy i płyną do Europy Zachodniej, bo przez Polskę nie da się szybko ich przewieźć. Projekt „Viking” zakłada transport jednostek intermodalnych (kontenerów: 20’, 40, i 45; zestawów drogowych, naczep i przyczep samochodowych oraz samochodów ciężarowych z lub bez przyczep), które podejmowane są wzdłuż całej liczącej 1734 km trasy przewozu.
Końcowy punkt trasy (ukraińskie porty Odessa i Ilytowsk) z reguły pełnią rolę punktów przeładunkowych, z których towary wysyłane są promami do portów zlokalizowanych nad Morzem Czarnym: Derinij (Turcja), Patch (Armenia) oraz Batumi (Gruzja).
Początki Vikinga
Początki kolejowych przewozów intermodalnych w ramach projektu „Viking” miały miejsce w 2013 roku. Projekt powstał z inicjatywy rządów Litwy, Białorusi i Ukrainy jak również zarządów portów morskich w Kłajpedzie, Odessie i Ilychowsku oraz zarządów spółek kolejowych działających na trasie przejazdu pociągu.
Operatorzy kolejowi projektu „Viking”:
· “LG Ekspedicija” – Litwa;
· BELINTERTRANS – Transport and Logistics Centre – Białoruś;
· Ukrainian State Transport Service Centre „Liski” – Ukraina.
Od początku funkcjonowania projektu do końca 2011 roku przewieziono łącznie 339 227 TEU, o łącznej masie prawie 6,8 mln ton. Charakterystycznym zjawiskiem jest zauważalny, bardzo dynamiczny wzrost wolumenu przewożonych ładunków.
Przewozy realizowane są z dużą częstotliwością (dwa składy dziennie), co świadczy o atrakcyjności tego przedsięwzięcia. Pociąg pokonuje trasę Kłajpeda–Odessa w czasie od 48 do 52 godzin. Nietrudno więc zauważyć, że średnia prędkość eksploatacyjna wynosi między 33–36 km/h (uwzględniająca m. in. czas niezbędny na załadunek i wyładunek w punktach pośrednich, czas oczekiwania na przekroczenie granic – granicę UE pociąg przekracza w 30 minut – itp.). Warto również wspomnieć, iż na całej trasie obowiązują jednolite stawki finansowe za tkm i dokumenty przewozowe (SMGS lub CIM/SMGS).
Liczne nagrody
Projekt „Viking” zdobył nagrodę za Najlepsze Praktyki w kategorii Zielonej Logistyki i Transportu Kombinowanego. Nagroda w ramach unijnego projektu BESTFACT została odebrana w Paryżu 11 kwietnia 2014 r. przez dyrektora Transportu Towarowego w Dyrekcji Kolei Litewskich. W 2008 roku program PROMIT służący koordynacji inicjatyw oraz działań w skali europejskiej podejmowanych na rzecz promocji transportu intermodalnego uznał „Viking” za przykład Najlepszych Praktyk. Z kolei w 2009 roku Europejskie Stowarzyszenie Intermodal uznało projekt „Viking” za Najlepszą Praktykę w Dziedzinie Transportu Intermodalnego.
