Samochodem po Krecie

Jest godzina 6:30. Jako niedowierzający dziennikarze postanowiliśmy sprawdzić, czy faktycznie przejazd na trasie Kreta Wschodnia – Kreta Zachodnia w obie strony w jeden dzień jest zadaniem prawie niewykonalnym. Ułatwiamy sobie zadanie startując z miejscowości Agios Nikolaos, a więc dwie godziny od największej atrakcji na krańcach wschodnich – plaży Vai. Naszym celem dwie inne legendarne plaże: Balos i Elafonisi.

Czas to pojęcie względne

Pierwszy odcinek 255 km wydaje się niezbyt trudny. A jednak. Piękne widoki, sporo zakrętów, fotoradary i oryginalny sposób jeżdżenia miejscowych oraz turystów wypożyczających pojazdy sprawiają, że z dwoma krótkimi przerwami wysiadamy z auta po prawie pięciu godzinach. A potem jeszcze jedziemy 30 minut drogą szutrową, na którą większość firm rent a car zabrania zabierać pojazdy. Dokładnie o godzinie 11:37 osiągamy cel. Do budżetu czasu trzeba jeszcze wliczyć spacer na lagunę Balos, pamiątkowe zdjęcia i… dwie godziny później startujemy w stronę drugiej plaży – w miejscowości Elafonisi.

Na pokonanie 50 kilometrów straciliśmy… 90 minut, mimo usilnych prób naśladowania kierowców rajdowych. Niestety, kręte drogi górskie nie pozwalają na wielkie prędkości. W dodatku niektórzy kierowcy są na wakacjach prowadząc pojazdy tempem ślimaczym (choć może bezpiecznym?!), a my przecież walczymy z czasem, by o g. 21 wrócić w miejsce startu. Powrót – 350 km to kolejne pięć godzin jazdy, praktycznie bez przerwy. Dodatkowe opóźnienie spowodowane jest przez firmę Shell – koncern opuścił stację w nienaruszonym stanie i dopiero sięgając do dystrybutora zauważyliśmy, że na tym obiekcie raczej paliwa nie kupimy i musimy szukać nowej punktu. Na co tracimy kilkanaście minut.

Szutrem na Balos

Cel został osiągnięty, ale nie polecamy tego nikomu powtarzać. Gdybyśmy startowali z plaży Vai, misja zakończyłaby się niepowodzeniem, chyba że wystartowalibyśmy równo o północy. A teraz kilka porad odnośnie jazdy po Krecie.

Nie będzie wielkim błędem jeśli napiszemy, że spora liczba, być może większość pojazdów osobowych poruszających się po tej wyspie stanowią auta z wypożyczalni. Zazwyczaj reprezentowane przez segment A, B i C, sporą popularnością cieszą się też kabriolety i auta typu Suzuki Jimny. Chcąc pokonać odcinek między Kretą Wschodnią a Zachodnią natrafiamy na niezłej jakości „krajówkę”. Niestety, planując wszelkie inne eskapady niż przejazd między głównymi miastami trzeba koniecznie wziąć pod uwagę, że to teren górzysty, zatem pokonanie wąskich asfaltowych duktów zajmuje dużo czasu. Dotarcie na wspomniana lagunę Balos jest związane z koniecznością jazdy przez prawie 10 kilometrów z prędkością 15-20 km/h po szutrze z dużymi kamieniami i przepaścią z boku.

Zabierzcie gotówkę

Z kolei na górskich drogach trzeba uważać na „niedzielnych kierowców”, szalonych Greków i taksówkarskie Mercedesy. Co ciekawe, drogi poza obszarem zabudowanym są szersze niż główne arterie w miasteczkach. Dodatkowe utrudnienie stanowią niesamowite krajobrazy rozpraszające kierowców. Kolejna kwestia to wszechobecne kozy. Czają się nawet przy głównych trasach a co dopiero w górach. Mogą niespodziewanie wejść na drogę a wtedy tylko od naszego refleksu i stanu hamulców zależy czy dojdzie do zdarzenia drogowego.

Koniecznie należy zabrać ze sobą gotówkę. Nawet na niektórych stacjach paliw i w niektórych wypożyczalniach aut nie możemy płacić kartą. Sklepy czasem wymagają natomiast dokonania zakupów na określoną kwotę, by nie płacić banknotami. Ceny aut z wypożyczalni na plakatach i bannerach dotyczą opcji minimalnego ubezpieczenia, za dodatkowe musimy dopłacić zazwyczaj kilkanaście euro. Oczywiście im dłużej jeździmy, tym cena za jeden dzień korzystania ze środka lokomocji jest niższa. Duże znaczenie ma też czy jesteśmy w sezonie czy poza sezonem, rezerwujemy pojazd przez internet, itp. Cena paliwa: 1,45-1,55 euro za 1 litr PB.

Zasady jazdy po Krecie

Zasady jeżdżenia po kreteńskiej krajówce są proste:

– jedziesz mniej niż 90 km/h – trzymaj się bocznego pasa awaryjnego

– ciągła linia to iluzja – można wyprzedzać właściwie wszędzie

– wyprzedzając „na trzeciego” można zatrąbić, gdy ktoś jadący z przeciwka nie zjedzie z drogi

– autobus ma zawsze pierwszeństwo, nieważne gdzie, nieważne jak, nieważne dlaczego. Chcesz żyć – uszanuj to.

– znaki ograniczające prędkość bywają schowane za krzakiem. A po kilkudziesięciu metrach fotoradar. Jestem ciekawy wyniku sesji zdjęciowych J