Kabotaż na terenie Polski został uregulowany
Pomimo, iż podstawą prowadzenia przewozów kabotażowych na ternie krajów członkowskich Unii Europejskiej jest Rozporządzenie Rady nr 3118/93, to daje ono możliwość aby dane państwo członkowskie uszczegółowiło warunki dotyczące przewozów kabotażowych na jego terenie. Polski
Podczas konferencji Truck & Business Polska, która odbyła się 13 października 2009 roku przedstawiane były różnice pomiędzy warunkami świadczenia usług kabotażu w różnych krajach członkowskich. Wskazane także było, iż Polska – jako jeden z nielicznych krajów – nie miała wewnętrznych aktów prawnych, które regulowałyby kwestie kabotażu. Po niespełna 6 latach (licząc od daty wejścia Polski w struktury Unii Europejskiej) ustawodawca określił zasady jakie obowiązują przewoźników zza granicy, wykonujących przewozy kabotażowe na terenie RP.
Wypełniony blankiet zezwolenia
Zgodnie z treścią ustawy z 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw, wprowadza się zmiany do ustawy o transporcie drogowym poprzez dodanie art. 28 a, który zobowiązuje zagranicznych przewoźników, którzy wykonują międzynarodowe przewozy drogowe do wypełnienia blankietów zezwolenia najpóźniej przed wjazdem na terytorium Polski. Kierowca zobowiązany jest posiadać taki blankiet w pojeździe pod rygorem wykonywania przewozu bez zezwolenia, za co ustawodawca przewidział sankcje finansowe w kwocie 12 tys. zł. Do ustawy o transporcie drogowym dodano także art. 29a ust. 1, który jest wyjątkiem od powyższej reguły, i stanowi, iż „przewóz kabotażowy bez zezwolenia, na podstawie umowy międzynarodowej, może być wykonywany wyłącznie pojazdem samochodowym, z którego dokonano całkowitego albo częściowego rozładunku rzeczy przywiezionych z zagranicy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.
3 razy w 7 dni
Z kolei ust. 2 art. 29a statuuje, iż „pojazd samochodowy, o którym mowa w ust. 1, może być wykorzystany do trzech przewozów kabotażowych w okresie 7 dni, począwszy od dnia, w którym dokonano rozładunku rzeczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. Tym samym polski ustawodawca ujednolicił zasady obowiązujące na podstawie Rozporządzenia Rady nr 3118/93 dodając dodatkowe wymogi obowiązujące na terenie Polski.
Z kolei w ust. 3 art. 29a ustawy o transporcie drogowym ustawodawca uchwalił dodatkowe wymogi, które obowiązują zagranicznych przewoźników. Zgodnie z powołanym powyżej artykułem „kierujący pojazdem samochodowym, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionych osób, dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, a w szczególności dokumenty przewozowe oraz faktury za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi przewozowe”.
