Port Busan na globalnej mapie logistycznej

Korea Południowa w logistyce dostrzegła szanse na wzrost swojej roli w handlu międzynarodowym poprzez poprawę infrastruktury transportowo-logistycznej i nastawienie na efektywne rozwiązania logistyczne.

Słowo o Korei

Korea Południowa należy do wysoko zindustrializowanych krajów z silnymi sektorami przemysłowymi w obszarze nowych technologii. Kraj zajmuje 13. miejsce na liście największych potęg ekonomicznych świata. Republikę Korei Południowej zamieszkuje 48 mln ludzi. Prawie połowa Koreańczyków mieszka w Seulu i jego okolicach (około 23-24 mln). Sytuacja geopolityczna, ekonomiczna i logistyczna Korei Południowej jest skomplikowana.W obszarze Azji Północnej-Wschodniej znajdują się takie potęgi gospodarcze jak: Chiny, Japonia, Rosja i Korea Południowa z ogromnym rynkiem wewnętrznym liczącym ponad 1,5 mld ludzi. Wedle prognoz całkowita produkcja regionu do 2020 wzrośnie do poziomu 30% produkcji światowej. Korea Południowa znajduje się w samym centrum regionu, „wciśnięta” pomiędzy wielkich sąsiadów. Walczy o swoją pozycję w zakresie znaczenia jako azjatyckie centrum logistyczne oraz układa relacje gospodarcze z sąsiadem zza 38. równoleżnika. Efektem tej walki jest powstały w 2002 „Kaesong Industrial Complex” – specjalny region administrowany przez północnego sąsiada (KLRD) stanowiący fundament wolnego handlu. W 2004 roku powstał pierwszy park przemysłowy. Obecnie funkcjonuje w nim 127 firm z Południa, które zatrudniają ponad 50 tys. Koreańczyków z Północy. Koreańska gospodarka zaliczana jest do jednej z najbardziej otwartych. Według Indeksu wolności gospodarczej (IEF Index of Economic Freedom ) plasuje się na 8. miejscu w Azji i 31. na świecie.

Koreańska gospodarka zaliczana jest do jednej z najbardziej otwartych

Znaczenie regionu w kontekście logistyki dostrzegamy analizując Logistics Performance Indeks (LPI) Banku Światowego z 2014 roku określający parametry wydajności logistycznej danego kraju. W tym rankingu Republika Korei zajmuje 21. miejsce na 155 badanych państw. Globalizacja spowodowała, że region Wschodniej Azji notuje dynamiczny rozwój gospodarczy. Do szybszego, bardziej terminowego i intensywniejszego przepływu materiałów niezbędnym wymogiem stało się ciągle ciągłe inwestowanie państwa i prywatnych globalnych przedsiębiorstw w rozwój centrów logistycznych wchodzących w skład globalnej sieci interkontynentalnych połączeń. Według Korean International Trade Association tylko te regiony, które posiadają najlepszą infrastrukturę logistyczną, zdolną zapewnić wydajne usługi logistyczne spełniające najwyższe wymagania klientów, mogą obecnie walczyć o miano globalnych centrów logistycznych. Logistyczne centrum pełni funkcję bazy, która dostarcza usługi do sąsiadujących obszarów w globalnym systemie łączącym regionalne obszary ekonomiczne, stanowiąc swego rodzaju bramę regionu, gdzie mogą założyć swoje siedziby korporacje międzynarodowe dostarczające usług logistycznych o wartości dodanej np. pakowania, składania, produkowania dóbr. O miano głównego logistycznego centrum w Północno-Wschodniej Azji walczy Port Busan.

Port Busan

Jednym z najważniejszych następstw rozwoju handlu międzynarodowego jest rosnący z roku na rok ruch specjalistycznych statków-kontenerowców. Porty zawdzięczają swój logistyczny charakter głównie swojej lokalizacji, infrastrukturze i zapleczu. Rola portów wzrosła między innymi dzięki czynnikom technicznym, takim jak nowe typy statków umożliwiających dalszy rozwój transportu intermodalnego. Efektywnej obsługi coraz większych jednostek pływających mogą podjąć się tylko te porty, które dokonały znaczących inwestycji infrastrukturalnych. W walce o pozycję lidera nie sprzyja portowi Busan duża ilość portów dwóch największych potęg gospodarczych – Chin i Japonii.

Port Busan znajduje się na południowowschodnim krańcu półwyspu koreańskiego. Jego głębokowodne i pływowe warunki przekształciły go w największy port w Korei i piąty na świecie według rankingu z roku 2013, z ruchem kontenerów na poziomie 17,7 mln TEU. W 2014 r. Busan zanotował około 4-procentowy wzrost. W rejonie największy pozostaje Szanghaj z ruchem w 2014 r. na poziomie 35,2 mln TEU.

Busan to największy port koreański, którego udział w rynku krajowym w obrotach międzynarodowych w stosunku do pozostałych portów Korei Południowej przekracza 75%.

Jednym z priorytetów rządu Korei Południowej stało się posiadanie logistycznego centrum o statusie światowym. Warunki ku temu stworzył akt prawny, na mocy którego wyznaczono trzy wolnocłowe strefy w portach, umożliwiające budowę wokół nich międzynarodowych centrów logistycznych. Celem stworzenia takich wolnocłowych stref było przekształcenie głównych koreańskich portów kontenerowych w logistyczne centra Azji Północno-Wschodniej. W efekcie w 2011 r. powstał nowy port w Busan o rocznych zdolnościach przeładunkowych ponad 8 mln kontenerów. Stał się on dobrze wyposażonym mega-portem, do którego zawijają wielkie kontenerowce poruszające się po głównych szlakach żeglugowych. Portem zarządza publiczna korporacja „Busan Port Authority” (BPA). BPA koncentruje swoją aktywność na budowie infrastruktury zarówno portowej, jak i okołoportowej poprzez przyciąganie inwestycji sektora prywatnego oraz współpracę z lokalną społecznością.

W 2011 r. powstał nowy port w Busan o rocznych zdolnościach przeładunkowych ponad 8 mln kontenerów

Port wprowadził system „Landlord port”, na mocy którego terminale są leasingowane armatorom oraz kompaniom transportowym. Planowany jest dalszy rozwój portu, tak aby docelowo całkowita liczba terminali kontenerowych wynosiła 60 do 2020 roku.

Nowy port Busan zajmuje prawie dwa miliony metrów kwadratowych powierzchni zapewniającej płynny przepływ towarów między terminalami i wyposażony jest w szereg rozwiązań pozwalających na odseparowanie lokalnego ruchu drogowego od portowego.

Dodatkowym atutem portu jest strategiczne położenie – na skrzyżowaniu dróg z Północno-Wschodnich Chin, Japonii i Rosji, znajdującym się w głównym korytarzu transportowym do Europy i Ameryki. Zdaniem ekspertów OECD, Port Busan zawdzięcza swoje sukcesy przede wszystkim warunkom żeglugowym oraz doskonałemu ulokowaniu na głównym szlaku transportowym Północ-Południe, biegnącym od Japonii do Singapuru, który stanowi równocześnie część korytarza transpacyficznego. Korytarz ten wzbogacony jest o wszelkiego rodzaju rozwiązania prawne, organizacyjne i technologiczne, co sprawia, że potoki towarów transportowane są właśnie tą drogą. Ważną rolę w gospodarce miasta Busan i portu odgrywają branże elektroniczne, samochodowe, ceramiczne, papiernicze, chemiczne, metalowe i okrętowe, ale także nowe parki technologicznie pozwalające na dalszy rozwój branży hi-tech.

Miasto Busan wraz z 8 mln mieszkańców w regionie stanowi potężną bazę klientów chrakteryzujących się dużą siłą nabywczą i wysokimi oczekiwaniami, co czyni je idealnym rynkiem do testowania nowych technologii i produktów. Odbywa się to w wolnej strefie ekonomicznej i parku badań i rozwoju, które zapewniają szereg udogodnień (np. ulgi podatkowe) pozwalających na sprawniejsze prowadzenie businessu w regionie. Strefa zajmuje obszar 81 km, a jej rozbudowa ma zostać ukończona w 2020 r. Według wizji projektantów specjalnej strefy ekonomicznej ma ona być nowym centrum biznesowym miasta ze światowej klasy portem, lotniskiem, cluster’ami hi-tech i dobrze wpasowującą się w to wszystko turystyką. Dodatkowo w strefie mają być wprowadzone globalne standardy praktyk prowadzenia biznesu i pracy oraz ułatwienia i przepisy administracyjne. Strefa ma być uzupełnieniem strategicznego rozwoju nowego Portu Busan, jak i ogromnego projektu przebudowy Portu Północnego według planu Busan Vision 2020. W efekcie tych działań rola portu Busan powinna wzrosnąć zgodnie z celem rządu koreańskiego, który zakłada, że port stanie się najważniejszym centrum logistycznym na północy Azji w XXI wieku.