Transport w Unii Europejskiej
Jak podaje portal PrawnicyTransportu opublikowano ważny dla transportu dokument Komisji Europejskiej zawierający wytyczne dotyczące środków zarządzania granicami w celu ochrony zdrowia i zapewnienia dostępności towarów i podstawowych usług.
Kryzys koronawirusowy uwypuklił wyzwanie ochrony zdrowia ludności przy jednoczesnym unikaniu zakłóceń w swobodnym przepływie osób oraz dostarczaniu towarów i podstawowych usług w całej Europie. Wdrażanie polityki Unii w zakresie kontroli osób i towarów powinno podlegać zasadzie solidarności między państwami członkowskimi. W celu uniknięcia niedoborów i uniknięcia pogorszenia się trudności społecznych i gospodarczych, których doświadczają już wszystkie kraje europejskie, kluczowe znaczenie ma utrzymanie funkcjonowania jednolitego rynku. W związku z tym państwa członkowskie nie powinny podejmować środków, które zagrażają integralności jednolitego rynku towarów, w szczególności łańcuchów dostaw, ani nie dopuszczają się nieuczciwych praktyk. Państwa członkowskie muszą zawsze przyjmować własnych obywateli i rezydentów oraz ułatwiać tranzyt innym obywatelom UE i rezydentom powracającym do domu. W odniesieniu do środków związanych z zarządzaniem granicami kluczowa jest koordynacja na poziomie UE. Dlatego te wytyczne określają zasady zintegrowanego podejścia do skutecznego zarządzania granicami w celu ochrony zdrowia przy jednoczesnym zachowaniu integralności jednolitego rynku.
I. Transport towarów i usług
1. Sektor transportu i mobilności ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia ciągłości gospodarczej. Niezbędne są wspólne i skoordynowane działania. Usługi transportu awaryjnego powinny mieć priorytet w ramach systemu transportu (np. „Zielonymi pasami”).
2. Środki kontroli nie powinny podważać ciągłości działalności gospodarczej i powinny chronić funkcjonowanie łańcuchów dostaw. Niezakłócony transport towarów ma kluczowe znaczenie dla utrzymania dostępności towarów, w szczególności podstawowych towarów, takich jak zapasy żywności, w tym żywego inwentarza, niezbędnego sprzętu medycznego i ochronnego oraz dostaw. Mówiąc bardziej ogólnie, takie środki nie powinny powodować poważnych zakłóceń w łańcuchach dostaw, podstawowych usługach świadczonych w interesie ogólnym oraz w gospodarkach krajowych i całej gospodarce UE.
3. Należy umożliwić profesjonalne podróże w celu zapewnienia transportu towarów i usług. W tym kontekście ułatwienie bezpiecznego przemieszczania się pracowników transportu, w tym kierowców ciężarówek i pociągów, pilotów i załóg lotniczych, przez granice wewnętrzne i zewnętrzne, jest kluczowym czynnikiem zapewniającym odpowiedni przepływ towarów i niezbędnego personelu
4. W przypadku gdy państwa członkowskie nakładają ograniczenia na transport towarów i pasażerów ze względu na zdrowie publiczne, należy tego dokonać tylko wtedy, gdy ograniczenia te są:
a. Przejrzyste, tj. Zapisany w publicznych oświadczeniach / dokumentach;
b. Odpowiednio zmotywowane, tzn. muszą podać przyczyny i link do Covid-19. Uzasadnienia muszą być oparte na podstawach naukowych i poparte zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz zaleceniami Europejskiego Centrum Zapobiegania Chorobom (ECDC);
c. Proporcjonalne, tzn. Nie wykraczający poza to, co jest absolutnie konieczne;
d. Istotne i specyficzne dla danego rodzaju transportu, tj. ograniczenia dotyczące różnych rodzajów transportu muszą być dostosowane do tego rodzaju transportu;
e. Niedyskryminacyjne
5. Wszelkie planowane ograniczenia związane z transportem należy zgłaszać Komisji i wszystkim pozostałym państwom członkowskim w odpowiednim czasie, a w każdym razie przed ich wdrożeniem, bez uszczerbku dla szczegółowych zasad mających zastosowanie do środków nadzwyczajnych w sektorze lotnictwa.
II. Dowóz towarów
6. Państwa członkowskie powinny zachować swobodny przepływ wszystkich towarów. W szczególności powinny one gwarantować łańcuch dostaw podstawowych produktów, takich jak leki, sprzęt medyczny, niezbędne i łatwo psujące się produkty spożywcze i zwierzęta gospodarskie. Nie należy nakładać żadnych ograniczeń na obrót towarami na jednolitym rynku, w szczególności (lecz nie wyłącznie) podstawowych, związanych ze zdrowiem i łatwo psujących się towarów, w szczególności środków spożywczych, chyba że jest to należycie uzasadnione. Państwa członkowskie powinny wyznaczyć pasy priorytetowe dla transportu towarowego (np. „Zielone pasy”) i rozważyć zniesienie istniejących zakazów weekendowych.
7. Nie należy nakładać żadnych dodatkowych certyfikatów na towary legalnie krążące na jednolitym rynku UE. Należy zauważyć, że według Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności nie ma dowodów na to, że żywność jest źródłem lub źródłem przenoszenia wirusa.
8. Pracownicy transportu, zwłaszcza, ale nie tylko dostarczający niezbędne towary, powinni mieć możliwość przemieszczania się przez granice w razie potrzeby, a ich bezpieczeństwo nie powinno być w żaden sposób zagrożone.
9. Państwa członkowskie powinny zapewnić stałe zaopatrzenie w celu zaspokojenia potrzeb społecznych, aby uniknąć paniki w zakupach i ryzyka niebezpiecznego przeludnienia sklepów, co będzie wymagało proaktywnego zaangażowania ze strony całego łańcucha dostaw.
10. Określone węzły transportowe (np. Porty, lotniska, węzły logistyczne) powinny zostać wzmocnione w razie potrzeby.
III. Środki zdrowotne
11. Należy podjąć odpowiednie środki w stosunku do osób zidentyfikowanych jako stwarzające zagrożenie dla zdrowia publicznego przez Covid-19. Powinny mieć dostęp do odpowiedniej opieki zdrowotnej, z uwzględnieniem priorytetów różnych profili przypadków w krajowych systemach opieki zdrowotnej.
12. W oparciu o najlepsze praktyki organów ds. Zdrowia w państwach członkowskich, w stosownych przypadkach zalecane są następujące kroki na granicach zewnętrznych:
a. Wprowadzić środki kontroli wstępu (pierwotne2 i wtórne3), które mają na celu ocenę obecności objawów i / lub narażenia na Covid-19 podróżnych przybywających z dotkniętych obszarów lub krajów; wypełnienie Formularza Lokalizatora Pasażerów Zdrowia Publicznego na pokładzie samolotu, promu, pociągu lub autobusu przybywającego na bezpośrednie lub pośrednie połączenie z dotkniętych obszarów lub krajów; wypełnienie morskiej deklaracji zdrowia dla wszystkich statków przybywających, ze wskazaniem wszystkich odwiedzonych portów;
b. Zapewnienie materiałów informacyjnych (ulotek, banerów, plakatów, slajdów elektronicznych itp.) W celu dystrybucji wśród podróżnych przybywających lub wyjeżdżających na dotknięte obszary;
c. Wdrożenie środków kontroli przy wyjeździe, które mają na celu ocenę obecności objawów i / lub narażenia na Covid-19 podróżnych wyjeżdżających z dotkniętych krajów. Podróżni zidentyfikowani jako narażeni na Covid-19 lub zakażeni nim, nie powinni mieć możliwości podróżowania;
d. Izolacja podejrzanych przypadków i przekazanie rzeczywistych przypadków do zakładu opieki zdrowotnej. Władze po obu stronach granicy powinny uzgodnić odpowiednie postępowanie w przypadkach osób uznanych za stwarzające zagrożenie dla zdrowia publicznego, takich jak dalsze badania, izolacja lub kwarantanna i opieka zdrowotna – w kraju przybycia lub w drodze porozumienia w kraju wyjazd.
13. Aby kontrole te były skuteczne, następujące praktyki stanowią dobre praktyki:
a. Ustanowienie standardowych procedur operacyjnych i zapewnienie odpowiedniej liczby personelu odpowiednio przeszkolonego;
b. Zapewnić sprzęt ochronny dla pracowników opieki zdrowotnej i pracowników spoza opieki zdrowotnej;
c. Przekazywanie aktualnych informacji personelowi służby zdrowia i pozostałemu personelowi w punktach wejścia, takich jak ochrona, policja, służby celne, kontrola państwa portu, piloci portu i usługi sprzątania.Większość z tych środków ma zostać podjęta przez władze służby zdrowia lub pod ich kontrolą. Organy graniczne odgrywają istotną rolę wspierającą, w tym poprzez przekazywanie informacji pasażerom i niezwłoczne przekazywanie przypadków niepokoju odpowiednim służbom zdrowia.
IV. Granice zewnętrzne
14. Wszystkie osoby, zarówno obywatele UE, jak i obywatele państw trzecich, którzy przekraczają granice zewnętrzne w celu wjazdu do strefy Schengen, podlegają systematycznym kontrolom na przejściach granicznych. Odprawa graniczna może obejmować kontrole zdrowia określone w sekcji III.
15. Państwa członkowskie mają możliwość odmowy wjazdu obywatelom państw trzecich niebędącym rezydentami, jeżeli wykazują oni odpowiednie objawy lub byli szczególnie narażeni na ryzyko zakażenia i są uważani za zagrożenie dla zdrowia publicznego.
16. Można zastosować środki alternatywne wobec odmowy wjazdu, takie jak izolacja lub kwarantanna, jeżeli zostaną one uznane za bardziej skuteczne.
17. Każda decyzja o odmowie wjazdu musi być proporcjonalna i niedyskryminacyjna. Środek uznaje się za proporcjonalny, pod warunkiem że został on podjęty po konsultacji z organami ds. Zdrowia i że został przez nich uznany za odpowiedni i konieczny do osiągnięcia celu w zakresie zdrowia publicznego.
V. Granice wewnętrzne
18. Państwa członkowskie mogą przywrócić tymczasowe kontrole graniczne na granicach wewnętrznych, jeżeli jest to uzasadnione względami porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego. W wyjątkowo krytycznej sytuacji państwo członkowskie może zidentyfikować potrzebę przywrócenia kontroli granicznych w reakcji na ryzyko związane z chorobą zakaźną. Państwa członkowskie muszą powiadomić o ponownym wprowadzeniu kontroli granicznych zgodnie z kodeksem granicznym Schengen.
19. Takie kontrole powinny być stosowane w sposób proporcjonalny i przy należytym uwzględnieniu zdrowia zainteresowanych osób. Osobom wyraźnie chorym nie należy odmawiać wjazdu, należy jednak podjąć odpowiednie środki, jak wskazano w pkt 11.
20. Przeprowadzanie kontroli zdrowia wszystkich osób wjeżdżających na terytorium państw członkowskich nie wymaga formalnego wprowadzenia kontroli na granicach wewnętrznych.
21. Dla obywateli UE należy zagwarantować zabezpieczenia określone w dyrektywie w sprawie swobodnego przepływu. W szczególności należy zapewnić niedyskryminację między obywatelami państw członkowskich a obywatelami UE będącymi rezydentami. Państwo członkowskie nie może odmówić wjazdu do UE obywatelowi lub obywatelowi państw trzecich mieszkającym na jego terytorium i muszą ułatwić tranzyt innym obywatelom UE i rezydentom powracającym do domu. Państwa członkowskie mogą jednak podjąć odpowiednie środki, takie jak zobowiązanie osób wjeżdżających na ich terytorium do poddania się izolacji lub podobnych środków po powrocie z obszaru dotkniętego Covid-19, pod warunkiem że nałożą takie same wymagania na swoich obywateli.
22. Kontrole graniczne, jeśli zostaną wprowadzone na granicach wewnętrznych, powinny być zorganizowane w sposób zapobiegający powstawaniu dużych zgromadzeń (np. kolejek), które mogą zwiększać rozprzestrzenianie się wirusa.
23. Państwa członkowskie powinny zezwolić i ułatwić przekraczanie granicy pracownikom przygranicznym, w szczególności, ale nie tylko tym, którzy pracują w służbie zdrowia i sektorze spożywczym, a także innych podstawowych usługach (np. Opieka nad dziećmi, opieka nad osobami starszymi, personel o kluczowym znaczeniu dla przedsiębiorstw użyteczności publicznej) w celu zapewnienia ciągłości pracy.
24. Państwa członkowskie powinny koordynować przeprowadzanie badań zdrowotnych po jednej stronie granicy tylko w celu uniknięcia nakładania się i czasu oczekiwania.
25. Państwa członkowskie, w szczególności sąsiednie państwa członkowskie, powinny ściśle współpracować i koordynować na poziomie UE, aby zapewnić skuteczność i proporcjonalność podjętych środków.
