Bliżej i bezpieczniej – firmy stawiają na zdywersyfikowane łańcuchy dostaw

Bliżej i bezpieczniej – firmy stawiają na zdywersyfikowane łańcuchy dostaw

Nearshoring  cały czas znajduje się na fali. Od czasu pandemii Covid-19 trend przybiera na sile. Na trajektorii wzrostowej znajdują się m.in.  bezpośrednie inwestycje zagraniczne w sektorze produkcyjnym w lokalizacjach nearshoringowych w pobliżu Europy Zachodniej.  W odpowiedzi na wysoką zmienność i silne napięcia geopolityczne na świecie firmy dostosowują swoje strategie w obszarze zarządzania łańcuchem dostaw. W rezultacie regionalizacja staje się kluczową taktyką ochrony przed zakłóceniami w światowym handlu.

Światowe Forum Ekonomiczne,  opublikowało niedawno raport “Beyond Cost: Country Readiness for Manufacturing and Supply Chains”, opracowany we współpracy z globalną firmą konsultingową Kearney, w którym podkreśla, że ponad 90% liderów priorytetowo traktuje regionalizację łańcuchów dostaw.

W następstwie nasilenia globalnych trendów w obszarze cyfryzacji, rewolucji technologicznej i energetycznej, ale i wyzwań, z którymi mierzymy się od kilku lat, takich jak eskalacja konfliktów zbrojnych, kryzys gospodarczy czy zakłócenia w światowym handlu globalne łańcuchy wartości przechodzą głęboką transformację. Większy nacisk na dywersyfikację dostaw i kanałów produkcji, cyfryzację, rosnące wymagania wobec kwestii związanych ze zrównoważonym rozwojem oraz obecność bliżej klienta docelowego napędzają trend regionalizacji.

Na znaczenie budowania regionalnych łańcuchów dostaw zwracają uwagę autorzy raportu “Kierunek: Wschód. Aktualne trendy i atrakcyjne kierunki ekspansji zagranicznej w obliczu zawirowań geopolitycznych” – PFR TFI, PwC Polska i KUKE. 

– Wzrost kosztów transportu i zatory w dostawach spowodowały liczne zmiany w strategiach zakupowych, handlowych i produkcyjnych przedsiębiorstw – w celu zabezpieczenia ciągłości dostaw, część z nich podjęła stosowne kroki w kierunku przeniesienia produkcji i logistyki do państw bliższych geograficznie lub kulturowo, natomiast te firmy, które jeszcze tego nie zrobiły, rozważają dostępne opcje. Napędza to inwestycje w nowe zakłady, centra dystrybucyjne i logistyczne, ale również w związane z nimi technologie, takie jak: sztuczna inteligencja, internet rzeczy czy blockchain, które mogą być wykorzystywane do upraszczania procesów logistycznych i bardziej optymalnego wykorzystania zasobów – mówi Marcin Ciesielski, menedżer inwestycyjny Funduszu Ekspansji Zagranicznej w PFR TFI.

Jak wyjaśnia ekspert, który specjalizuje się w ekspansji zagranicznej, powyższe trendy mają istotny wpływ na rynek bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ), gdzie coraz bardziej wyraźne staje się przejście od strategii inwestycyjnych opartych na “najlepszych kosztach” do strategii inwestycyjnych opartych na wartości. Potwierdzają to wyniki wspomnianego badania Światowego Forum Ekonomicznego, zgodnie z którym kluczowymi czynnikami, które globalne firmy biorą pod uwagę, podejmując decyzje wyborze lokalizacji inwestycji zagranicznych są: jakość infrastruktury, dostęp do zasobów i czystej energii, poziom innowacyjności i rozwój technologiczny, dostęp do wykwalifikowanej kadry, a także otoczenie regulacyjne, krajobraz geopolityczny oraz zaangażowanie krajów w realizację celów związanych ze zrównoważonym rozwojem[1].

– Wraz ze zmianą biznesowych priorytetów spadają bezpośrednie inwestycje zagraniczne ukierunkowane na niskokosztową produkcję, natomiast inwestorzy częściej wybierają te kraje, których atrakcyjność definiują wskazane wyżej czynniki. Raport ten podkreśla, w jaki sposób kraje, które wdrażają innowacyjne polityki i inwestują w wymienione obszary, mogą stać się liderami w zmieniającym się krajobrazie przemysłowym – tłumaczy Marcin Ciesielski.

Zapewnienie stabilnej i przewidywalnej sieci łańcuchów dostaw ma fundamentalne znaczenie dla przedsiębiorstw. W corocznym badaniu CEO and Senior Business Executive Surver 2024 Gartner zapytał przed menedżerów wysokiego szczebla, czy planują przenieść jakiekolwiek części swojej sieci łańcucha dostaw. 80 proc. ankietowanych udzieliła odpowiedzi twierdzącej.

– Zagłębiając się w wyniki badania, możemy zauważyć, że podtekst geopolitycznych zmian i napięć handlowych oddziałuje na wszystkie obszary łańcucha dostaw. Zasadniczo wszyscy respondenci przyznają, że ich motywacją jest przede wszystkim zmniejszenie ryzyka w sieci dostaw, a następnie skupienie się na kosztach. Następuje rekonfiguracja w zakresie ekspansji na nowe rynki w celu wsparcia wzrostu i zapewnienia większej przewidywalności. Gartner prognozuje, że globalnie do 2028 r. 70 proc. przedsiębiorstw przyjmie model oparty na silnie zdywersyfikowanych łańcuchach dostaw, aby zwiększyć odporność swojego biznesu na ciągłe globalne zakłócenia – wyjaśnia Marcin Ciesielski.

Zdaniem analityków już od kilku lat zauważalny jest trend lokowania BIZ w krajach i regionach postrzeganych jako bezpieczniejsze, takim regionem jest m.in. CEE.

Właśnie na tę część świata kierują naszą uwagę autorzy wspomnianego już raportu “Kierunek: Wschód. Aktualne trendy i atrakcyjne kierunki ekspansji zagranicznej w obliczu zawirowań geopolitycznych”. Jednym z czynników wpływających na duży potencjał Europy Środkowo-Wschodniej jest właśnie trend nearshoringu, który może być częścią strategii „China Plus One”; tj. utrzymania obecnych fabryk w Azji przy jednoczesnej inwestycji w alternatywny zakład produkcyjny w Europie.  Kraje CEE ze względu na bliskość, niższe koszty pracy w porównaniu do Zachodu, wysoko wykwalifikowaną kadrę oraz obecność na jednolitym rynku europejskim są predysponowane do skorzystania na tym trendzie. Z punktu widzenia polskich firm jest to o tyle istotne, że mówimy o krajach bliskich nie tylko geograficznie, ale i kulturowo.

Źródła danych: 

[1] These 7 factors are reshaping the global manufacturing landscape | World Economic Forum

Poleć ten artykuł:

Polecamy