Gorączka nieustannego poszukiwania innowacji, czyli św. Graala naszych czasów ogarnia coraz więcej firm. Wyścig innowacji nakręcany jest także przez programy unijne, które oferują duże pieniądze na  innowacyjne projekty. Tymczasem we współczesnych czasach trudno jest wymyśleć coś nowego, co można by okrzyknąć innowacją przełomową, na miarę archimedesowskiej eureki. Jeszcze trudnej jest osiągnąć to w naszym kraju, gdzie nakłady na badania i rozwój w ostatniej dekadzie wynosiły niewiele

ponad 0,5 porcenta PKB. Prawie w ogóle nie uczestniczy w tych pracach sektor prywatny, co wynika ze słabej kooperacji przedsiębiorstw z jednostkami badawczymi, które nie potrafią dopasować prowadzonej działalności badawczej do potrzeb prywatnych firm. Zbyt niskie finansowanie tego typu prac grozi Polsce w niedalekiej przyszłości katastrofą, ponieważ już teraz nasz kraj znajduje się pod tym względem w ogonie europejskim.

Do tego, aby powstawały innowacje potrzeba szaleńców i odwagi do niekonwencjonalnego myślenia. Każde przedsiębiorstwo posiada przecież trudne do powielenia przez innych zasoby, takie jak: konkretna wiedza, umiejętności zawodowe, doświadczenia pracowników, które warunkują zdobycie i utrzymanie silnej pozycji na rynku. Oparcie przewagi konkurencyjnej na wiedzy sprawia, że zarządzanie kapitałem intelektualnym przedsiębiorstwa powinno być strategicznym obszarem działania firmy. Umiejętność niekonwencjonalnego myślenia stanowi więc istotny element kompetencji zawodowych i wymaga nieustannego rozwijania i doskonalenia. Jednak niechęć menedżerów, biorąca się z kategoryzowania ludzi, pozostaje ciągle piętą achillesową i słabością jakichkolwiek inicjatyw związanych z nieustannym doskonaleniem ludzi i procesów, pisze Joshep F. Paris, prezydent Xonitex Group w nawiązaniu do wypowiedzi Jemesa Womacka zamieszczonej w poprzednim wydaniu Eurologistics. Dlatego, aby można było liczyć na takie inicjatywy musi się zmienić nastawienie menedżerów. Do tego, aby duże przedsięwzięcia na skalę firmy zakończyły się powodzeniem potrzeba prawdziwego przywództwa. Bo jak mówi prof. Piotr Płoszajski z SGH, nikt nie jest tak mądry, jak wszyscy. Innowacyjność związana jest bowiem z procesami kreatywnego uczenia się, które zachodzą w poszczególnych przedsiębiorstwach, jak również między nimi, a ich zewnętrznym otoczeniem. Innowacje nie zachodzą w odosobnieniu w przedsiębiorstwach – są w ścisłej interakcji z ich otoczeniem systemowym. Zwyciężą ci, którzy będą potrafili przyglądać się krawędziom rzeczywistości i zbudują na nich nowe modele biznesowe, decydujące o przewadze konkurencyjnej.