Rosnące koszty operacyjne na świecie sprawiają, że coraz większa liczba międzynarodowych przedsiębiorstw prowadzących działalność przemysłową rozważa możliwość lokowania swoich zakładów produkcyjnych w Europie. Chiny przestają już pełnić rolę manufacturing house przegrywając w zakresie kosztów pracy z Malezją i Wietnamem. Jednak nie tylko niskie koszty produkcji brane są pod uwagę w procesie decyzyjnym dotyczącym lokalizacji produkcji. Bardzo ważna jest także zasadność projektu z perspektywy zarządzania łańcuchem dostaw. W tym względzie Europa ma zasadniczą przewagę w postaci bliskości rynków zbytu, a przez to znacznie niższych kosztów transportu. Nie bez znaczenie pozostaje także otoczenie biznesowe, w którym powstają produkty pozwalające sprawnie zarządzać łańcuchem dostaw, a także postrzeganie przez klientów marki oraz miejsca produkcji towarów. Z opracowanego przez firmę Cushman & Wakefield raportu wynika, że w globalnym rankingu 30 krajów o największej produkcji przemysłowej według UNCTAD wzrosło znaczenie niektórych krajów europejskich,
takich jak Turcja, która awansowała w rankingu głównym na miejsce 8., Polska na 12. Wielka Brytania na 15. oraz Holandia na 17. Decyzje o lokalizacji produkcji podejmowanie są w perspektywie kilkudziesięciu lat, dlatego z punktu widzenia biznesu wszystkie te aspekty mają kolosalne znaczenie. Sprzyjać temu może także umowa o wolnym handlu między Unią Europejską a USA, która ułatwi przepływ towarów między obu organizmami gospodarczymi, przyczyniając się jednocześnie do wzrostu gospodarczego. Jeśli będziemy kupować surowce i komponenty do produkcji „u siebie” i sprzedawać wytworzone towary ”swoim” konsumentom, to w ten sposób będziemy wspierać „swoją” gospodarkę. W ten sposób skróceniu ulegną łańcuchy dostaw, które obsługiwać będą procesy produkcyjne i dystrybucyjne przez rodzime firmy logistyczne. Tzw. „near-shoring”, czyli przenoszenie produkcji lub montażu bliżej rynku docelowego, zyskuje na popularności również z tego względu, gdyż pozwala podwyższyć poziom obsługi, ograniczyć ilość towarów w drodze i zapasów oraz uzyskać – co bardzo istotne – ściślejszą kontrolę nad jakością produktów i własnością intelektualną.