Proekologiczne działania człowieka podejmowane w celu zachowania naszej planety dla przyszłych pokoleń odnoszą się także do zarządzania łańcuchem dostaw. Coraz więcej organizacji zdaje sobie sprawę z faktu, że poprawa efektywności wykorzystania zasobów da im przewagę konkurencyjną. Z jednej strony będą mogły zrobić więcej za mniej, czyli zwiększyć potencjał wykorzystania posiadanych zasobów, a z drugiej zyskają także potencjalnych klientów, którzy przy zawieraniu kontraktów zaczynają już powoli zwracać uwagę na te aspekty działalności partnera. W Unii Europejskiej od 1993 r., a w Polsce od 2004 r. funkcjonuje system ekozarządzania i audytu EMAS, który jest ważnym instrumentem planu działań na rzecz zrównoważonej produkcji i konsumpcji. Powszechnym powinno stać się więc dążenie do zamykania pętli łańcucha dostaw, czyli do takiego działania, aby strumienie przepływających przez łańcuchy dostaw dóbr pozostawały w nich jak najdłużej. Niektórzy producenci wózków widłowych używają do ich produkcji takich materiałów, które nawet w 95% mogą być przetworzone i użyte ponownie. Wiele firm zaczęło też promować swoje działania w ramach ekologistyki dostrzegając w tym możliwość budowy dobrych relacji z klientami. Takie podejście do zagadnień środowiskowych - niezależnie od tego, czy wynika ze zwiększonej świadomości ekologicznej czy też z czystej ekonomii - oznacza niską emisję i niewysokie zużycie energii w produkcji, magazynach oraz w transporcie, i w konsekwencji przyczynia się do obniżenia kosztów dla ostatniego ogniwa w łańcuchu dostaw – klienta, a globalnie do ochrony środowiska naturalnego na ziemi. Jak bowiem wiadomo z historii ludzkości, ekologia i ekonomia pozostawały ze sobą w sprzeczności. Od początku istnienia człowiek kształtował swoje otoczenie, korzystając z niezbędnych do życia zasobów naturalnych i oddziaływał na nie w sposób destrukcyjny. Nadszedł więc czas, aby wdrażać mechanizmy obronne przed ostatecznym zniszczeniem, choć pesymistyczne prognozy dla świata mówią, że nie ma dla ziemi ratunku – albo zaleją ją wody mórz i oceanów, albo zostanie spalona przez słońce. Jeśli jednak każdy w swoim obszarze działań podejmie kroki, aby się temu przeciwstawić, będziemy mieć chociaż czyste sumienie.