Zabezpieczanie towarów w transporcie
Każdy przewoźnik zajmujący się transportem musi zadbać o bezpieczeństwo przewożonego towaru. Nie można przewozić rzeczy obojętnie jakim pojazdem, środkiem lokomocji.Pojazd musi być odpowiednio bezpieczny i przygotowany do tego, by konkretny towar przewieźć. Prawidłowe...
PRAWIDŁOWOŚĆ ZAŁADUNKU
Załadunek leży w sferze odpowiedzialności nadawcy, który nie musi wykonywać załadunku osobiście, lecz może to uczynić przy wykorzystania innych podmiotów. W przypadkach gdy nadawca jest jednocześnie odbiorcą, a towar jest wydawany przewoźnikowi przez tzw. załadowcę – działania załadowcy w zakresie czynności ładunkowych traktowane są wówczas jak podejmowane w imieniu nadawcy.
Wiele sporów w kwestii załadunków powstaje na gruncie tego, czy przewoźnik ma obowiązek dokonywania sprawdzenia prawidłowości załadunku i stosownego reagowania. Ani przepisy prawa przewozowego, ani Konwencji CMR w ogóle się do tej kwestii nie odnoszą?. Część sądów stoi na stanowisku, że przewoźnik zobowiązany jest bezwzględnie sprawdzić, czy rozmieszczenie ładunku przez nadawcę wykonano prawidłowo. Spotykane są również poglądy, że obowiązek odnosi się wyłącznie do pewnych oczywistych i widocznych gołym okiem nieprawidłowości.
ZABEZPIECZENIE TOWARU NA CZAS TRANSPORTU
W kwestii zabezpieczenia towaru przepisy nic na ten temat nie stanowią – zagadnienie nie zostało poruszone ani w prawie przewozowym, ani w Konwencji CMR. Powszechnie przyjmuje się jednak, iż obowiązek zabezpieczenia towaru spoczywa na przewoźniku.
Piecza ta obejmuje m.in. dbałość o to, by towar podczas drogi nie przemieszczał się w przestrzeni ładunkowej, co może spowodować jego zniszczenie lub uszkodzenie. Wszelkie braki w tym zakresie obciążać będą zatem przewoźnika.
SKUTKI NIEPRAWIDŁOEGO ZAŁADUNKU
Nieprawidłowe wykonanie załadunku przez nadawcę wywiera bardzo znaczące skutki w zakresie odpowiedzialności przewoźnika za szkodę w przesyłce. Zgodnie z art. 65 ust. 3 pkt 4 pr. przew. oraz art. 17 ust. 4 lit c Konwencji CMR odpowiedzialność przewoźnika jest wyłączona jeśli szkoda powstała w wyniku ładowania lub rozmieszczenia towaru przez nadawcę.
Zgodnie bowiem z art. 65 ust. 4 pr. przew. i art. 18 ust. 2 Konwencji CMR przewoźnik nie musi udowadniać, że szkoda powstała właśnie w wyniku nieprawidłowego rozmieszczenia towaru. Wystarczające jest uprawdopodobnienie przez niego, że w danych okolicznościach szkoda mogła powstać z tej przyczyny. Powstaje wówczas domniemanie, że właśnie nieprawidłowe rozmieszczenia towaru mogło spowodować szkodę. Regulacja ta jest niezwykle korzystna dla przewoźników – wystarczy, że powołany biegły stwierdzi, że rodzaj uszkodzeń jest takiego rodzaju, że mógł on powstać w wyniku nieprawidłowego załadunku, by przewoźnik w praktyce uwolnił się od odpowiedzialności.
