Szukamy winnego ustawiania bezsensownych znaków drogowych

Kto jest uprzywilejowany?

Czy pojazdem uprzywilejowanym są jedynie: pogotowie ratunkowe, straż pożarna i policja, czy również inne auta z „kogutem”?

– Uprzywilejowany jest „pojazd wysyłający sygnały świetlne w postaci niebieskich świateł błyskowych i jednocześnie sygnały dźwiękowe o zmiennym tonie, jadący z włączonymi światłami mijania lub drogowymi. Określenie to obejmuje również pojazdy jadące w kolumnie, na której początku i na końcu znajdują się auta uprzywilejowane wysyłające dodatkowo sygnały świetlne w postaci czerwonego światła błyskowego”. Samochody uprzywilejowane wysyłają więc dwa rodzaje sygnałów: świetlne błyskowe koloru niebieskiego (czerwonego w kolumnie) oraz dźwiękowe o zmiennym tonie.

Pojazdem uprzywilejowanym może być samochód: jednostek ochrony przeciwpożarowej, zespołu ratownictwa medycznego, policji, jednostek ratownictwa chemicznego, straży granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu (Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego), Sił Zbrojnych RP, Służby Więziennej, Biura Ochrony Rządu, kontroli skarbowej, Służby Celnej, straży gminnej (miejskiej), Inspekcji Transportu Drogowego oraz niewymienionych jednostek, jeżeli jest używany w związku z ratowaniem życia lub zdrowia ludzkiego (na podst. specjalnego zezwolenia). Nie jest więc uprzywilejowany pojazd, który wysyła żółte sygnały błyskowe. Zazwyczaj są to pojazdy używane do prac remontowych lub porządkowych na drodze. Mogą nie stosować się do przepisów o obowiązku jazdy na jezdni lub przy jej prawej krawędzi oraz o zatrzymaniu i postoju.

Decyduje zarządca

Czy firma na drodze wewnętrznej (prywatnej) może sama dowolnie dysponować znakami drogowymi?

– Za oznakowanie odpowiada zarządca drogi. Może to być podmiot administracji państwowej bądź osoba prywatna. Drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg, są drogami wewnętrznymi. Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona i oznakowanie dróg wewnętrznych oraz zarządzanie nimi należy do zarządcy lub właściciela terenu, na którym jest zlokalizowana droga. Poza tym podmioty zarządzające drogami wewnętrznymi ustalając organizację ruchu na nich, stosują znaki i sygnały drogowe oraz zasady ich umieszczania wynikające z ustawy Prawo o ruchu drogowym i jej przepisów wykonawczych. Problematykę tę regulują również m. in. rozporządzenia ministra infrastruktury. Policja w tym zakresie jest tylko organem, który opiniuje projekt danej reorganizacji ruchu związanego z oznakowaniem drogi.

Znaki nie zawsze sensowne

Kto decyduje o ustawianiu znaków na drogach publicznych i co jaki czas następuje weryfikacja?

– Organizację ruchu, w szczególności zadania techniczne polegające na umieszczaniu i utrzymaniu znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej, sygnalizacji dźwiękowej oraz bezpieczeństwa ruchu, realizuje na własny koszt zarządca drogi. Nie dotyczy to umieszczania i utrzymania znaków drogowych pionowych B-32 „stój” z napisem „Rogatka uszkodzona” lub „Sygnalizacja uszkodzona”, G-2 „sieć pod napięciem”, G-3 „krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym jednotorowym”, G-4 „krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym wielotorowym”, a także urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz urządzeń sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej umieszczanych na przejazdach kolejowych. Te zadania realizują właściwe kolejowe jednostki organizacyjne.

Podstawę dokonania jakichkolwiek zmian stanowi projekt organizacji ruchu (lub zmian w organizacji ruchu). Dołącza się do niego opinię właściwego komendanta policji. Nie jest ona jednak wymagana w przypadku projektu organizacji ruchu obejmującego wyłącznie drogi gminne. Projekt podlega zatwierdzeniu przez organ zarządzający ruchem (właściwy dla danej drogi).

„Jeżeli organizacja ruchu ma charakter stały, organ zarządzający ruchem, w terminie do 14 dni od dnia wprowadzenia organizacji ruchu, przeprowadza kontrolę wykonania zadań technicznych wynikających z realizacji projektu (…). Niezależnie od kontroli wykonania zadań technicznych wynikających z realizacji projektu, organ zarządzający ruchem przeprowadza co najmniej raz na sześć miesięcy kontrolę prawidłowości zastosowania, wykonania, funkcjonowania i utrzymania wszelkich znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej, sygnalizacji dźwiękowej oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego umieszczonych na drogach mu podległych” (W. Kotowski, Prawo o ruchu drogowym. Komentarz, Warszawa 2011, s. 375).

Natomiast budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona skrzyżowań dróg z liniami kolejowymi, wraz z zaporami, urządzeniami sygnalizacyjnymi, znakami kolejowymi, jak również nawierzchnią drogową w obszarze między rogatkami, a w przypadku ich braku – w odległości czterech metrów od skrajnych szyn, należy do zarządu kolei.

Komentarz redakcyjny:

Tomasz Czarnecki, red. nacz. FlotyAutoBiznes

– Mam wrażenie, że pracownicy kolei bardzo rzadko sprawdzają, czy pociąg jeszcze daną drogą jedzie. Gdy wjeżdżam na niektóre przejazdy kolejowe okazuje się, że na szynach z boku asfaltu rosną już nie tylko krzaki, lecz nawet drzewa. A wystarczyłoby w momencie zlikwidowania linii kolejowych na danej trasie rozebrać również znaki, wtedy kierowcy samochodów nie musieliby bezsensownie hamować, tracić paliwo, itp. Jeśli zaś pracownicy odpowiedzialni za kontrolę znaków drogowych faktycznie to czynią z pełną pieczołowitością, należy na ich miejsce zatrudnić wykwalifikowaną kadrę, bo bez wątpienia nie wywiązują się prawidłowo ze swoich obowiązków.

Fot. Fotolia